استفاده از دی کلرویزوسیانورات سدیم در حفظ میوه

مرکبات:میوه های مرکبات پس از چیدن ، به خصوص پنی سیلیم و قالب سبز بسیار مستعد ابتلا به عفونت قارچی هستند که می تواند باعث پوسیدگی میوه به سرعت شود. آزمایشات نشان می دهد که میزان عفونت قارچی میوه های مرکبات تحت درمان با سدیم دی کلرویزوسیانوسورات به طور قابل توجهی کاهش می یابد و ماندگاری آن 30 ٪ -50 ٪ افزایش می یابد. این فناوری در بسیاری از کشورهای در حال رشد مرکبات مانند چین ، برزیل و ایالات متحده به کار رفته است.

سیب و گلابی:سیب و گلابی میوه هایی با میزان تنفس بالا هستند که مستعد تولید اتیلن هستند و بعد از چیدن باعث پیری فیزیولوژیکی می شوند. پاشش یا خیساندن با محلول دیکلرویزوسیانوسورات سدیم می تواند تولید اتیلن را مهار کرده و واکنشهای اکسیداسیون را کاهش دهد ، در نتیجه روند پیری میوه ها را به طور مؤثر به تأخیر می اندازد. بسیاری از مطالعات نشان داده اند که پس از درمان با دیکلرویزوسیانورات سدیم ، دوره ذخیره سیب و گلابی می تواند 2-3 بار تمدید شود و طعم و طعم آنها اساساً بی تأثیر است.

میوه های توت:میوه های توت مانند توت فرنگی ، زغال اخته و تمشک به دلیل پوست نازک و آسیب آسان آنها دشوار است. سدیم دی کلرویزوسیانورات می تواند به این میوه ها کمک کند تا میزان عفونت پاتوژن ها را در حین ذخیره و حمل و نقل کاهش دهند و با مهار واکنش های آنزیمی ، میزان فساد را کاهش دهند. به خصوص در حمل و نقل از راه دور ، استفاده از دیکلرویزوسیانورات سدیم می تواند از دست دادن انواع توت ها به میزان قابل توجهی کاهش یافته و کارایی عرضه بازار را بهبود بخشد.